De bedevaart
Dat men hier een kapel bouwt……
Dat was de boodschap die Bernadette kreeg van de maagd Maria bij de grot. Woorden waarvan het appel nog niets aan kracht heeft ingeboet en vandaag misschien nog wel actueler klinkt in onze geseculariseerde samenleving. We kunnen ons terecht afvragen welke kapel, welke kerk we willen zijn en willen uitbouwen! Lourdes maakt ons duidelijk hoe we dit alles kunnen en mogen begrijpen. De rector van het heiligdom P. Michel Daubanes rijkt ons drie woorden aan om dit te begrijpen: beminnen, dienen en onthalen.
Dienen
“Als ik uw Heer en Meester, u de voeten heb gewassen, dan moeten jullie ook elkaars voeten wassen “ (Jh13 , 14). Lourdes is de plek waar de dienstbaarheid vorm krijgt door de zorgende handen van de vele vrijwilligers van de Hospitaliteit. Op het heiligdom en in de straten errond geldt niet de wetmatigheid van onze samenleving. Zieken, minder validen krijgen er de voornaamste plaats. Vooraan nemen ze deel aan de processies. In de vieringen zijn zij het die de beste plaatsen toegewezen krijgen. Een dienstbaarheid die aanstekelijk werkt en die andere bedevaarders aanzet tot hulp en zorg dragend voor de andere bedevaarders. De broederlijke dienstbaarheid is onze eerste opdracht.
Kom dus, de Heer wacht op ons in Lourdes, om te luisteren en te leren van de Maagd Maria. Kom en vertrouw aan haar uw leven, uw hoop, uw lijden en uw vreugde toe. Zo groeien we samen in geloof en in broederlijke liefde. Zo mogen we deze bedevaart beleven In een geest van gebed en het evangelie handen en voeten geven. Solidair met hen die ziek of gewond door het leven gaan.
Laten we samen die kapel bouwen, beminnend, dienend en onthalend.
Welkom op onze diocesane bedevaart van 17 tot 23 augustus 2023
Paul Van Assche et Christian Van Robaeys, diakens.
Directeurs van de diocesane bedevaart Lourdes.
Beminnen
Wanneer de wetgeleerden Jezus op de proef stellen met de vraag wat nu het voornaamste gebod is dan verbindt Jezus het gebod van de Liefde voor de Heer met het gebod van de Liefde voor de naaste. Ze zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden. Het gebod van de Liefde stelt Jezus duidelijk centraal. Wanneer we naar Lourdes komen, is dat de uitdaging. Om dichter bij God te komen, de bron van ons leven. Lourdes is zo’n genadeplaats waar we dit kunnen beleven. Wie staat er dichter bij Jezus dan zijn moeder Maria? Wie begrijpt er beter de pijnen die we in ons dragen dan zij. Hemels en toch zo dichtbij, zo mogen we haar ervaren. Zij is het opstapje om dichter bij God te komen.
Onthalen
Lourdes is een plaats van genade, Maria onthaalt ons en wacht op ons… De boodschap van Lourdes komt tot ons door Bernadette. Zij alleen zag en als eenvoudige dienares bracht zij trouw de woorden van de Maagd Maria tot ons. Allen die naar haar verhaal hebben geluisterd, getuigen van haar eenvoud, haar bescheidenheid en haar openhartigheid. Daarom kiest God haar uit om zijn Woord tot ons te brengen. Net als Bernadette gebruikt God onze zwakheden, onze armoede, maar ook onze moed om zijn Woord door te geven en de vreugde van de hemel bekend te maken!
In Lourdes is het Maria die ons zendt: “Ga en vertel over alle genaden die God ons geeft”!
Zo wordt de bedevaart een geloofsuiting met verschillende etappes:
Het vertrek wijst op de wil om een geloofsdaad te stellen met het doel ons inwendig leven te verdiepen.
De verplaatsing is heilzaam: we laten al onze dagelijkse bekommernissen even achter ons om in alle oprechtheid en met heel ons wezen, tegenover onszelf te staan.
Het bezoek aan het Heiligdom, is de gelegenheid bij uitstek om te smeken om genade en om al onze noden, intiemste behoeftes en armoede voor de Heer en de Maagd Maria neer te leggen. Wij bidden voor onze naaste verwanten die het geluk niet hebben gehad ons te vergezellen.
De terugweg naar huis laat ons toe om met een nieuwe evangelische perceptie ons gewone dagelijkse leven te hervatten.
Je kan geen werkelijke bedevaart ondernemen zonder er het leven lang getekend door te zijn.
Lourdes, de Wereld in het licht van het Evangelie
Wij hebben in familieverband aan de Lourdesbedevaart van “Mechelen-Brussel” deelgenomen. Van Lourdes kom je niet helemaal terug als voorheen, en voor mij als diaken, was het een ware ‘diaconale boost’.
Beeld je eens in dat de helft van de zieken en gehandicapten van Lourdes naar Oostende, Knokke, Koksijde, enz. zouden afzakken: het zou een ruïne zijn voor onze kustbadplaatsen!
Maar in Lourdes is dat heel normaal: de ziekenprocessie heeft zelfs drie sterren gekregen in het Groene Michelin boek.
Dát is de zin en de boodschap van Lourdes… Dat wat in de verschijningen aan Bernadette aan het licht komt is de waarheid voor onze wereld zoals het Evangelie het ons wil laten zien. Wij zijn soms te oppervlakkig en stellen ons tevreden met uiterlijkheden. Af en toe breekt er echter toch licht door, wat niemand meer verwacht had.
Lourdes – dat ieder jaar 6 miljoen pelgrims “van alle rassen, talen en volken” en ongeveer 100.000 vrijwilligers ontvangt – is zo de paradoxale plaats geworden waar zieke en gehandicapte mensen op de eerste plaats komen. Daar verschijnt de wereld zoals wij ze in het licht van het Evangelie zouden moeten zien. Heeft Jezus zijn leerlingen niet gevraagd de kleinen, de kinderen, de invaliden en zieken tot zich te laten komen?
In Lourdes ziet men een massa volk in gebedshouding en ontelbare daden van naastenliefde door “hospitaliers” (ziekenhelpers), vrijwillig(st)ers, het personeel van de bedevaartplaatsen, bij de baden, in de kapel van de Verzoening… Op zichzelf is dat reeds een evangelische boodschap.